"Cruisin down the street in my six-four."
Zo voelde ik mij afgelopen zaterdag. Me dag begon ontspannen.
Rustig geluncht in de stad. Even rond gelopen en what not.
Nog even langs huis voordat ik richting fissa van kleine neefje ging.
Hoe ik thuis zit te ontspannen. Zit ik heel casual op social media wat feeds te bekijken.
En 1 guy kwam heel de tijd voorbij en hij was die nieuwe gangsta rap film aan het op hypen. Wat me best wel irriteerde (denk ook dat er binnenkort een unfollow komt).
Maar ik was zijn hype dus een beetje zat.
Dus ik ging die film online opzoeken. En bam first hit. Daar was ie dan vrij om te kijken. Dus ik op die link drukken en ik was die film gewoon aan het kijken. Kon het bijna niet geloven. Dus ik streamen vanaf me telefoon naar mijn tv'tje. Want dat kan tegenwoordig allemaal.(Chromecasting for libi!)
En hoe ik die kwaliteit zie van de opname, hoe zwaar ik een flashback kreeg naar way back in the days. Hoe mensen films opnamen in de bioscoop met een videorecorder want dit was vroeger de manier om films eerder te kunnen bekijken. Er was vroeger geen internet of iets. Of een telefoon die bewegend beeld kon vastleggen. Nee.
Dus ik maak een foto voor me broer en zet er bij kijk... Bootlegging die film man.
Like a real muthaphucking G.
Paar minuten later krijg ik een screenshot van me broer met de details van de voor premiere van die film. Dus ik was van let's go bruh.
Had de bootleg version ook meteen uitgezet want ik wilde hem gewoon in de bios kijken ook.
Eerst natuurlijk naar me neefje voor een beetje familie vreugde. Ai fissa. Maar op een gegeven moment is het natuurlijk tijd om naar huis te gaan. Of in dit geval tijd om naar de film te gaan. Ik ben wel van die last moment dingetjes, als je het mij vraagt zijn dat de beste momenten die je kan hebben.
Dus ik richting de stad. Natuurlijk veels te vroeg. Dus wat doe je dan.
Je zoekt je neefje op die in de stad werkt. En chilled hem daar even. Voor je het weet is het movie tijd.
Ik wilde eigenlijk alleen over de film bloggen. Maar goed, dit is ook okay. (Ik vind het eigenlijk al veel te lang aan het worden allemaal).
Straight outta Compton!
Een autobiografische film over 5 boykies, die eigenlijk heel de game hebben gechanged in de rap/hip hop scene.
Dr. Dre, Ice Cube, Eazy-E, Mc Ren en Dj Yella also known as N.W.A.
In de film is te zien hoe deze dudes muren hebben gesloopt in de muziek industrie en hoe groot hun invloed is geweest voor het muziek van nu.
Maar Ive faka toen deze boys samen muziek maakte was je pas 5 ofzo.
Ja weet ik maar ik heb wel 3 broers die veel ouder waren. Dus naast het muziek wat me ouders (met ouders bedoel ik me paps) draaide. Galmde ook Dr. Dre, Ice Cube, Eazy-E, Mc Ren en DJ Yella door de gangen.
Als ik me broers niet had. Dan was ik nu waarschijnlijk een totaal ander persoon. Ik ben namelijk niet zo'n fan van "gangsta rap". Maar ik moet wel zeggen dat ik het muziek en vooral de beats van toen, veel doper vind dan wat er nu allemaal voorbij komt.
De teksten waren misschien wel grof maar de beats waren vaak best wel easy going maar kei hard.
Als je een liefhebber bent van rap/hip hop dan mag je deze film niet missen man. Of je het nou in de bioscoop gaat kijken of rustig wacht op de blu ray disc, hbo, netflix of popcorn time. Je moet hem gewoon gezien hebben.
Nothing but a gold and a pager son.
"Bye Felicia!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten