Mensen om heen zeggen vaak over mij dat ik creatief ben. Ik beleef dat niet zo. Ik zie het als wat ik weet en wat ik weet dat zijn de dingen die mij interesseren.
Mijn interesses zorgen er namelijk voor dat ik de dingen doe die ik dagelijks doe. Creatief of niet.
In mijn beleving is elke vorm van ondernemen een kunst. De kunst om je doel te bereiken naar dat, wat jou gelukkig maakt. Of dat nou een broodje eten is of op zoek gaan naar een pot met goud. Het zijn allebei doelen.
Niemand zal zeggen dat het makkelijk is of makkelijk zal gaan om te bereiken wat je wilt bereiken. Daarom zijn er ook miljoenen mogelijkheden om te komen waar je wilt zijn.
Hoe weet ik dat? Uit onderzoek, nooit!
Voor mij duizend andere met hun eigen unieke verhaal die ik persoonlijk niet hoef te kennen, maar het wel al bewezen hebben.
Elk mens heeft zo zijn verhaal. Maar verschillende verhalen kunnen wel hetzelfde bereiken. Een goed voorbeeld hier van is je eigen werkplek. Jij en je collega hebben misschien dezelfde functie, maar de weg er naar toe kan totaal verschillen.
Het domme van deze blogpost is ook; dat ik ook totaal geen idee heb van waar ik naar toe wil gaan met dit verhaal. Bij het terug lezen van het begin stuk had ook geen flauw idee waar het naar toe ging toen ik er aan begon.
Dit is eigenlijk ook gewoon een product die ik heb gecreëerd tijdens het wachten op de tosti die ik besteld had en het eten er van op mijn vrije dag.
Maakt dit mij creatief of is dit gewoon wat ik weet?
